In de maneschijn, in de maneschijn, klom ik in mijn onderbroek langs het raamkozijn…
Heel erg zichtbaar, in het verlichte trappenhuis, langs het grote raam. Dichter bij de achterburen dan bij mijn eigen man (een paar nachten per week toch, want hij werkt Ver Weg). Ik voelde me niet prettig, zo in de etalage, ’s nachts, als het buiten donker was en binnen scheen het ganglicht. De verdieping van de kinderen leidt langs het raamkozijn. Nu is het bestickerd, en zie, ik ben niet meer zichtbaar.
Ons trappenhuis is groot, heel hoog en vooral vergane glorie. Renoveren heeft geen prioriteit, we vervingen enkel het raamkozijn. Het staat wel op de planning, voor ooit, als we weer wat energie hebben en ’s nachts wat beter slapen. Het zal alleen maar esthetische vooruitgang zal zijn, het wooncomfort zal er geen stap door verbeteren. Hoogstens zal mijn humeur opknappen, want die afbladderende bezetting doet na 6 jaar innerlijk heel wat stof opwaaien. Ooit komt het wel goed, maar eerst dat raamkozijn.
VERGANE GLORIE
Wanneer ik ’s nachts de trap opga, in mijn onderbroek, mijn humeur licht ontvlambaar, mijn haar ontploft – dan loop ik in de schijnwerpers, de slaap uit mijn ogen wrijvend. Heel burlesque.
Wanneer ik ’s nachts de trap afga, in mijn onderbroek, dan draag ik altijd wat. Een kind. Een nachtmerrie. Een volgespuugde emmer. Een natgeplast laken. Een knuffel die niet meer welkom is. De wallen onder mijn ogen hebben dan de zwaartekracht mee. Heel burlesque.
Vergane glorie, zo voel ik mij dan. ’s Nachts, op de trap.
Maar mijn onderbroek, die is nieuw. Ze lijkt nu wel van kant, door het gefragmenteerde beeld van uitgesneden letters. Heel burlesque.
Dit gedicht schreef ik zittend aan het vensterglas, starend in de verte.
Eén raam leesbaar voor ons, één voor de achterburen. Dan hebben zij ook iets om naar te kijken nu we ’s nachts niet meer zichtbaar bewegen. Een helverlichte etalage geüpgraded naar een poëziegalerij. Goed verlicht, voor een goed zicht.
Ik wens jullie een dag vol zonneschijn en klarende luchten. Hier giet het.

Wat een leuk idee, creatieve oplossing van een vervelend probleem 🙂
Daar hebben we wel 6 jaar over gedaan 🙂
Chique! Waar kan je zoiets laten drukken? groetjes, Karin
Deze zijn via het werk van mijn man afgedrukt, maar als je zoekt op ‘stickers drukken’ dan zal j heel wat bedrijven vinden die dat kunnen doen.
Oh wat een mooi gedicht zo op het raam en überhaupt de tekst van het artikel zelf is gewoon mooi!
Vergane glorie of niet, ik vind je trapleuning héél mooi. Met karakter.
Galina onlangs geplaatst…3 DIY make-up remover recepten
Keileuk! Ik kan me wel voorstellen dat je liever toch iets op de raam had, haha. Hoe burlesque het ook was…
Sofie onlangs geplaatst…Getest: 100 % Pure Fruit Pigmented Healthy Foundation
Heel heel mooi gedicht en zo toepasselijk op het raam. Echt knap gedaan!
Oh, zo leuk gedaan! En mooi geschreven, dat ook!
Mah, zo tof!
gerhilde maakt onlangs geplaatst…Count your blessings #60 + kattenbonus
Mooi zeg, en wat leuk dat je ook aan de buren gedacht hebt!
KouweKleren onlangs geplaatst…Zo beoordeel je of een merk echt eerlijk is
wat een creatief idee!